De Koran als maatstaf i.p.v. de wetenschap

Sommige mensen hebben zo’n zwak geloof dat ze de wetenschap gebruiken als maatstaf om te bepalen wat juist is en wat niet. Nou ben ik het er mee eens dat de Qoer’aan en authentieke ahaadieth nooit in kunnen gaan tegen wetenschappelijke feiten, maar dat wil niet zeggen dat ze niet in kunnen gaan tegen wetenschappelijke theorieën. Theorieën zijn stellingen die nog maar bewezen moeten worden.

Het probleem met veel onzekere Moslims met een wankelende imaan, is dat ze theorieën nemen als feiten, en vervolgens beginnen te twijfelen. Nog problematischer wordt het wanneer je geschiedenis gaat gebruiken om verhalen uit de Qoer’aan in twijfel te trekken. Zo zijn er mensen die stellen:“Er is geen archeologisch bewijs daarvoor.” Ik zeg daarop altijd:“Toen de Europeanen nog niet van het bestaan van Amerika af wisten, betekende dit dat Amerika toen niet bestond?” Ze moesten er alleen nog achter komen! Zo is het ook vaak met geschiedenis; veel dingen zijn nog niet opgegraven, en zo kan soms één opgraving alle eerdere theorieën omver werpen. Een ander probleem met geschiedenis is, dat sommige zaken wel degelijk zijn vermeld in oude bronnen, maar dat mensen deze zijn vergeten of over het hoofd hebben gezien.

Neem bijvoorbeeld het verhaal uit de Qoer’aan dat de wereld, of een deel van de wereld, in de tijd van profeet Noeh’ (‘aleihies-salaam) overstroomde. Regelmatig hoor ik mensen zeggen:“Daarvoor bestaat geen bewijs!” Laat ik vooropstellen dat ik geen bewijs nodig heb om duidelijke aayaat uit de Qoer’aan te bevestigen. Ik hoor en gehoorzaam, ik hoor en geloof, omdat ik de Rabb ken Die deze aayaat heeft geopenbaard. Maar ik stel van nature altijd de vraag:“Is het wel waar wat mijn tegenstanders beweren!?” Als ik het tegenovergestelde kan bewijzen van wat zij beweren, breng ik daarmee rust in de harten van de gelovigen, en twijfel in het ongeloof van de ongelovigen.

Feit is dat er wel degelijk aanwijzingen bestaan voor een enorme overstroming die in het verre verleden plaats heeft gevonden. Zowel Joden, Christenen als Moslims zijn het er over eens dat Noeh’ (‘aleihies-salaam) leefde in het huidige Irak. De berg Djoedie, die wordt genoemd in de Qoer’aan, ligt op de grens van Syrië en Turkije. In dit gebied zijn meerdere oude kleitabletten opgegraven die vertellen over een grote overstroming, waarbij de held van het verhaal overleefde door een boot te bouwen. De oudste van deze tabletten vertelt het verhaal van koning Ziusudra, en is zo’n 5000 jaar oud. De tweede is een verhaal over Atrahasis, en de derde is het verhaal van Gilgamesh, en is zo’n 2700 jaar oud.

Ook al bestaan er verschillen tussen deze verhalen, ze reppen allemaal over een enorme overstroming, met water uit de grond en water uit de lucht, en over een held op een boot, die uiteindelijk strandt op de top van een berg. Maar dat is niet alles. Soortgelijke oude verhalen zijn door onderzoekers teruggevonden in erg veel plaatsen buiten Irak; in Egypte, in Algerije, in Spanje, en zelfs ver daarbuiten, zoals op Sumatra, op Java, in Australië en in Siberië! We hebben het hier over oude verhalen van vóór de komst van de Bijbel of de Qoer’aan naar deze gebieden.

Nou is het zo dat deze verhalen onderlinge verschillen hebben, maar allemaal spreken ze over een enorme overstroming, over een held op een boot, en een bergtop. Het kan geen toeval zijn dat zo’n verhaal op zo veel plaatsen en in zoveel verschillende tijden los van elkaar wordt verteld. Er zijn wat mij betreft verschillende verklaringen mogelijk voor de wijdverbreidheid van dit verhaal:

1.) Allah heeft profeten gezonden naar al deze volkeren, en een vast onderdeel van hun boodschap was het verhaal van Noeh’ (vrede zij met hem). Maar zoals wel vaker gebeurde met boodschappen, werden deze door latere generaties verdraaid en aangepast.

2.) De mensheid heeft een collectief geheugen over een enorme overstroming die hen overkwam, en dit verhaal is aan hen doorverteld door de overlevenden van deze vloed. Het kan zijn dat de nakomelingen zich daarna verspreidden over de wereld, of het kan zijn dat de overstroming zo groot was, dat het meerdere continenten omvatte.

Dat is nog niet alles. Zo meldden erg veel nieuwsbronnen op woensdag 13 september 2000, dat men bij Turkije in de Zwarte Zee op de bodem resten heeft gevonden van bewoonde dorpen, wat er op wijst dat de bodem van de Zwarte Zee zo’n 7500 jaar geleden bewoond was, voordat er een enorme watergolf uit de Middellandse Zee hun dorpen overstroomde en de Zwarte Zee vormde. Zie bijvoorbeeld hier een link naar het nieuwsbericht uit de Britse krant The Independent over deze ontdekking:
https://www.independent.co.uk/news/science/remains-found-at-bottom-of-the-black-sea-indicate-that-noahs-flood-was-real-697782.html

Of wat te denken van de wetenschappelijke ontdekking van enorme hoeveelheden water onder de aardkorst? The Guardian meldde op 13 juni 2014 dat er een reservoir is ontdekt onder de aardkost, die wellicht wel drie keer zoveel water bevat als alle oceanen op aarde bij elkaar. De wetenschappers stellen dat het goed mogelijk is dat delen van dit water zo nu en dan naar boven zijn gekomen door geologische activiteit; iets wat overeenkomt met het Qoer’aanische verhaal van de zondvloed, waarin wordt gemeld dat het water niet alleen uit de lucht kwam vallen, maar ook uit de grond opwelde. Zie hier de link naar het artikel over deze ontdekking:
https://www.theguardian.com/science/2014/jun/13/earth-may-have-underground-ocean-three-times-that-on-surface

En er is nog meer, zowel wetenschappelijk bewijs als logische argumenten, die een tegengeluid bieden aan diegenen die het verhaal van Noeh’ (‘aleihies-salaam) zomaar als “onwetenschappelijk” van tafel vegen. Maar het is mijn bedoeling niet om hier een boek van te maken. Mijn punt is alleen een van de vele voorbeelden aan te halen om aan te tonen dat het gevaarlijk is te wachten op de wetenschap alvorens men een aayah bevestigt. Want de wetenschap blijft discussiëren en weerleggen, verschuiven en bijstellen. Wat in de ene eeuw als “feit” wordt beschouwd, wordt in de volgende eeuw als “achterhaald” gezien. Laat daarom de Qoer’aan jouw maatstaf zijn; het Boek zonder verandering, het Boek waaraan geen twijfel is.

Abdul-Jabbar Van de Ven

Plaats een reactie