Justitie verdenkt een man uit Houten (29) van jarenlang online misbruik van zo’n zestig jonge meisjes. Een van de vermeende slachtoffers (12) stapte uit het leven als gevolg van het misbruik, aldus de nabestaanden. Een ander meisje deed twee zelfmoordpogingen, schrijft RTV Utrecht.

Het Openbaar Ministerie noemt het een “grote, kwalijke zaak” en kwam vandaag tot een eis van acht jaar celstraf en verplichte behandeling voor de man uit Houten.

De man zou de meisjes via internet hebben benaderd en hen gedwongen hebben tot seksuele handelingen voor de webcam en het sturen van naaktfoto’s. Hij wordt ook verdacht van fysiek misbruik van een meisje van 12.

Op de tablet van een van de meisjes werden “verontrustende berichten” gevonden tussen haar en de verdachte, schrijft het OM. Na politieonderzoek bleek dat de man jarenlang online contact had met een groot aantal jonge meisjes. De meeste waren tussen de 10 en 14 jaar.

“Veel van de slachtoffers zijn ernstig beschadigd door wat ze hebben meegemaakt”, aldus justitie. In de rechtszaal werd vanmiddag een brief voorgelezen van de moeder van het meisje dat een einde aan haar leven maakte. “De dag dat ik haar vond, verloor ik een stuk van mijzelf. Ik heb jouw berichten gevonden. Ik weet nu wat haat en woede is”, schrijft de moeder.

De man wordt niet vervolgd voor de (pogingen tot) zelfdoding van slachtoffers. “Als je bijvoorbeeld dood door schuld wilt aantonen, moet er een direct causaal verband worden aangetoond. Dat is in dit soort situaties heel erg lastig”, legt een woordvoerder van het OM uit.

Volgens de officier van justitie was de verdachte bewust op zoek naar jonge en kwetsbare meisjes. “Hij gooide op sociale media een sleepnet uit en keek wel wie er toehapte.” De man deed zich daarbij voor als 16- of 17-jarige.

De politie heeft duizenden kinderpornografische afbeeldingen bij de man gevonden. Het ging daarbij ook om schermopnames die de man zelf had gemaakt. De verdachte heeft dat toegegeven, schrijft het OM. In totaal staan 49 meisjes op de beelden. De man deelde het materiaal ook met anderen.

De man verkreeg de beelden van meisjes in sommige gevallen door hen te intimideren. Ook dreigde hij soms eerder verkregen beelden openbaar te maken, zodat de meisjes weer nieuwe beelden stuurden.

Het OM wil dat de man de slachtoffers schadevergoedingen betaalt, van in totaal zo’n 35.000 euro. De rechtbank doet over twee weken uitspraak.

Bron: https://nos.nl/artikel/2522503-houtenaar-vervolgd-voor-online-misbruik-slachtoffer-van-12-pleegde-zelfmoord

Een 52-jarige man is vorig jaar zomer in Amsterdam dagenlang gegijzeld door criminelen. Hij dacht dat hij een afspraak had met een date, maar werd onder bedreiging van een vuurwapen meteen meegenomen door twee jonge mannen. Omdat de verdachten nog niet zijn opgepakt, deelt de politie nu beelden van een van hen.

In de tijd dat de man werd gegijzeld, werd ingebroken in de woning van het slachtoffer, meldt stadsomroep AT5. Ook plunderden de verdachten zijn rekening.

Volgens de politie werd het slachtoffer in de loop van juli 2023 gelokt via een afspraak op een datingapp. Toen hij op de afgesproken plek aankwam, werd hij niet opgewacht door zijn date, maar door twee jonge mannen met een vuurwapen. Zij namen hem mee naar een woning in Amsterdam-Osdorp.

In die woning werd de man vastgebonden en urenlang vastgehouden. Zijn telefoon werd afgepakt en hij moest de toegangscode afgeven.

De volgende dag werd het slachtoffer meegenomen naar een woning aan de Kinkerstraat in Amsterdam-West. Toen hij daar na verloop van tijd wakker werd, ontdekte hij dat hij alleen was. Hij vluchtte en meldde zich bij de politie. Op dat moment bleek dat er 23.000 euro van zijn rekening was afgeschreven. Of en wat er buit is gemaakt in zijn woning, is niet bekend.

Om de verdachten te vinden, verspreidt de Amsterdamse politie nu beelden. Daarop is te zien dat een verdachte geld pint met de telefoon van het slachtoffer.

Bron: https://nos.nl/artikel/2522319-man-52-dagenlang-gegijzeld-na-date-afspraak-in-amsterdam

In februari 2021 vinden duikers van de politie in een afwateringskanaal in Zeeuws-Vlaanderen de lichaamsdelen van de 29-jarige Ichelle van de Velde. Vanaf dat moment geeft officier van justitie Mark de Graaf van het arrondissementsparket Zeeland-West-Brabant niet langer leiding aan een vermissingsonderzoek, maar aan een van de meest spraakmakende moordzaken van de voorbije jaren.

“Het gaat om een vermissing,” hoort officier van justitie Mark de Graaf in januari 2021 zijn teamleider door de telefoon zeggen. Zijn precieze reactie kan hij zich nu, ruim tweeënhalf jaar later, niet meer herinneren, maar een zekere mate van teleurstelling moet erin hebben doorgeklonken, vermoedt hij. Sinds het behalen van de TGO-module in 2019 heeft hij leidinggegeven aan twee TGO’s (Team Grootschalige Opsporing). In beide gevallen betrof het zogenoemde slapende onderzoeken, onderzoeken overgenomen van gepensioneerde of anderszins vertrokken collega-officieren, waarin weinig meer gebeurde. Nu krijgt hij voor het eerst een kersvers TGO op zijn naam, maar de adrenaline waarop hij had gehoopt, blijft uit. Vermissingen, zo weet hij, leiden meestal niet tot de meest spannende onderzoeken. Negen van de tien keer duikt de vermiste na een paar dagen of weken alsnog weer op, of blijkt de persoon zelfmoord te hebben gepleegd. Einde onderzoek. Ook de plek waarvandaan de vermissing wordt gemeld werkt niet bepaald mee: Oostburg, een stadje van amper 4500 zielen in Zeeuws-Vlaanderen. De Graaf is er nog nooit geweest, maar als geboren Noord-Groninger kan hij er zich iets bij voorstellen, bij de leegte van zo’n uithoek.

Een vreemd sms-je
Op de ochtend van dinsdag 15 december 2020 belt de 29-jarige Ichelle van de Velde met haar moeder Miranda. Ze is dan op weg van haar woning naar haar naaiatelier Pins & Needles, beide in Oostburg. Kort bespreken ze de nieuwe lockdown die de avond ervoor is aangekondigd als gevolg van de coronapandemie, en de gevolgen daarvan voor haar nering. Het is de laatste keer dat haar moeder Ichelles stem zal horen. ’s Avonds ontvangt ze nog wel een sms van haar.

De Graaf: “Een geruststelling was dat helaas niet. Ichelle sms-te nooit, ze deed alles via WhatsApp. Ook de schrijfstijl herkende haar moeder niet als die van haar dochter. Er stonden woorden in die zij nooit gebruikte. En dan was er nog de inhoud van het bericht. Ichelle zou een paar dagen weg zijn met een vriendin. Haar moeder geloofde daar niets van. Een paar dagen weg? Terwijl haar winkel zo vlak voor de kerst vol hing met werk? Waarom? Waar naartoe dan? En met welke vriendin?”

Nog dezelfde avond informeert moeder Miranda bij Ichelles beste vriendinnen. Niemand van hen heeft enig idee. Een bezoek aan de woning van haar dochter doet de alarmbellen nóg harder rinkelen. In het verlaten huis treft ze alleen Harvey aan, Ichelles kat, die zonder eten of drinken is achtergelaten. Ook lijkt er geen tas te zijn ingepakt. Al haar kleding ligt nog in de kast.

De volgende dag stapt Miranda naar de politie om haar dochter als vermist op te geven. Omdat Ichelle een volwassen vrouw is en ze op dat moment amper 24 uur vermist is, komt de politie aanvankelijk nog niet in actie. Pas wanneer ze met kerst nog altijd spoorloos is, start de districtsrecherche een onderzoek.

Het spirituele winkeltje
Zo lang kan en wil Ichelles familie niet wachten. Haar moeder en broer stappen diezelfde dag nog het spirituele winkeltje Lotus binnen, waar de zoete geur van wierook zoals altijd welig walmt. De winkel van de Belgische Sandra bevindt zich twee deuren verderop van Ichelles naaiatelier en de beide dames zijn goed bevriend. Bijna dagelijks komen de twee onderneemsters bij elkaar over de vloer. Ook Sandra weet van niets, zegt ze, en toont zich uiterst ongerust. Onmiddellijk biedt ze haar hulp aan. In de weken die volgen zal ze op social media actief alle berichten reposten die gaan over Ichelles vermissing. Ook neemt ze fysiek deel aan enkele van de vele zoekacties die plaatsvinden in de omgeving van Oostburg. Allemaal tegen beter weten in, zo blijkt later. Op het moment dat Sandra in haar winkel de bezorgde moeder en broer van haar vriendin te woord staat, ligt het levenloze lichaam van Ichelle op amper een meter afstand in het paskamertje. Achter een gordijn en een stapel dozen.

Op het moment dat officier De Graaf van zijn teamleider te horen krijgt dat hij het onderzoek genaamd Madison zal gaan leiden, op 20 januari 2021, is Ichelle precies vijf weken spoorloos. Het onderzoek dat de districtsrecherche na de kerstdagen naar haar verdwijning instelde, heeft nauwelijks concrete aanknopingspunten opgeleverd. Ook de media-aandacht die de zaak inmiddels heeft gekregen, zowel regionaal als nationaal, heeft niet tot een doorbraak geleid.

Kort na het opstarten van het TGO vindt een zogenaamd VKL-overleg plaats, het overleg van de vaste kern van leidinggevenden binnen het Team Grootschalige Opsporing. Dat gebeurt online. Op zijn scherm ziet De Graaf een stuk of achttien, voor hem grotendeels onbekende gezichten verschijnen. Driftig maakt hij aantekeningen. Wie is wie, en wie is waarvan?

De Graaf: “De belangrijkste vraag is op dat moment: leeft ze nog? Dat wisten we niet. Op basis van wat we wel wisten, leek het ons zeer onwaarschijnlijk dat ze vrijwillig was vertrokken naar waar dan ook. Dat scenario viel niet te rijmen met haar persoon en met haar situatie. Afgezien van een aantal sms-jes, afkomstig van Ichelles telefoon, berichten waarvan familie en vrienden zich niet konden voorstellen dat die door haar zelf geschreven en verstuurd waren, was er verder ook niets dat daar op duidde. Ook waren er geen redenen om aan te nemen dat ze suïcidaal was. Een verhaal dat wel meerdere malen opdook in het politieonderzoek was dat Ichelle mogelijk betrokken zou zijn geweest bij een driehoeksrelatie met Sandra, de eigenaresse van de spirituele winkel, en haar echtgenoot. Meerdere vriendinnen van Ichelle verklaarden daarover. Bovendien vertelde haar moeder dat er vlak voor de vermissing een flinke ruzie zou zijn geweest tussen Ichelle en Sandra. Ichelle zou de driehoeksrelatie hebben willen beëindigen. Wat daar van klopte, wisten we niet, maar het was voor het onderzoek op dat moment een van de weinige aanknopingspunten die we hadden.”

Een zwaar en stinkend pakket
Op dinsdag 9 februari, terwijl familie en vrienden nog vrijwel dagelijks hun eigen zoekacties uitvoeren, staan er voor het onderzoeksteam meerdere doorzoekingen gepland: die van de winkel van Ichelle, die van de winkel van Sandra, en die van het huis waar Sandra woont, samen met haar echtgenoot en zes van haar negen kinderen. Dat Sandra diezelfde dag als verdachte wordt aangehouden is in eerste instantie niet voorzien. Tot dan toe heeft de Belgische altijd verklaard dat zij Ichelle op maandag 14 december voor het laatst heeft gezien. Die verklaring valt moeilijk te rijmen met een foto die wordt aangetroffen op haar telefoon, die ze vrijwillig aan de politie afstaat. De foto, waarop Ichelle deels te zien is, is eerder door Sandra van haar telefoon verwijderd. Desondanks slagen digi-rechercheurs erin hem alsnog te achterhalen.

De Graaf: “Die foto bleek te zijn genomen in het keukentje van Sandra’s spirituele winkel, op dinsdag 15 december, rond één uur ‘s middags. Blijkbaar loog Sandra dus over de datum waarop ze Ichelle voor het laatst had gezien.”

Voor de ogen van haar man en kinderen, die op het punt staan naar een vakantiehuisje te vertrekken om ruimte te maken voor de doorzoeking, wordt Sandra als verdachte aangehouden. Zelf ontkent ze dan nog altijd elke betrokkenheid. Iets dat zij heel lang zal blijven volhouden, ook al wordt er later die dag, onder een grote ronde tafelpoot in het keukentje van haar winkel, een bloedvlek gevonden in het tapijt. Bloed van Ichelle, zo blijkt nog diezelfde avond na onderzoek door het Nederlands Forensisch Instituut. En dat is niet het enige dat om uitleg schreeuwt.

“Op diezelfde dag ontvingen we bericht van Sandra’s echtgenoot,” herinnert officier De Graaf zich. “Samen met de kinderen verbleef hij op dat moment in het vakantiehuisje, waar uiteraard uitvoerig werd nagepraat over de plotselinge aanhouding van Sandra. De 13-jarige zoon vertelde daarbij dat hij enkele weken eerder, ‘toen het zo sneeuwde’, zijn moeder had moeten helpen met het tillen van een zwaar pakket dat vanuit de garage in haar Peugeot moest worden gelegd. Dat pakket zou volgens de jongen omwikkeld zijn geweest met vuilniszakken en vreselijk hebben gestonken. Toen de vader van de jongen ons dat vertelde, hebben we zijn zoon direct in een studio speciaal voor minderjarigen laten verhoren. Hij bevestigde het verhaal en vertelde bovendien dat hij datzelfde pakket, op verzoek van zijn moeder, samen met een vriendje eerder ook al vanuit de winkel van Sandra naar haar auto had getild.”

Volledig verzonnen
Terwijl de zaak steeds luguberder vormen lijkt aan te nemen en de media-aandacht aanzwelt, probeert De Graaf, net als alle andere leden van het onderzoeksteam, het hoofd koel te houden. De verklaringen van de zoon worden naast de gegevens gelegd die afkomstig zijn van de GPS-tracker waarmee Sandra’s Peugeot is uitgerust.

De Graaf: “Had haar auto rond die tijd opvallende bewegingen gemaakt? Had hij op onlogische plekken stilgestaan? Dat bleek het geval. Kort daarna, in een afwateringskanaal enkele kilometers buiten Oostburg, doken leden van het Landelijk Team Onderwaterzoekingen van de politie de eerste lichaamsdelen van Ichelle op.”

Pas weken later, na meerdere zoekacties, zal haar in stukken gezaagde lichaam weer compleet zijn. Nog later wordt onder een brug ook Ichelles telefoon teruggevonden. Het toestel ligt dan al een maand of tien in het water. Toch slagen specialisten van het NFI erin om er nog de nodige data aan te ontfutselen.

In de week na haar aanhouding vinden er vier uitgebreide verhoren plaats waarin door Sandra voornamelijk wordt ontkend en gezwegen. De Graaf herinnert zich de beelden van die verhoren nog goed. “Sandra is een kleine, iele vrouw. Met haar 1 meter 60 is ze bijna een kop kleiner dan Ichelle was, en zeker twintig kilo lichter. Ze sprak opvallend langzaam. Alsof ze elk woord minstens tien keer afwoog voordat ze het uiteindelijk uitsprak. In sommige van haar politieverhoren is ze soms twee, drie minuten gewoon stil. Zó lang dat je je afvraagt: heeft ze de vraag wel gehoord? Is ze er überhaupt nog bij?”

Pas op 16 februari, wanneer Sandra geconfronteerd is met de onderzoeksresultaten tot dan toe, komt ze tijdens het vijfde verhoor met een handgeschreven verklaring. Een verklaring die De Graaf later op zitting zal kwalificeren als ‘bizar’ en ‘volledig verzonnen’. Ze vertelt dat Ichelle inderdaad dood is, maar dat zij met haar dood niets te maken heeft. Als men echt wil weten hoe het zit, dan kunnen ze dat beter aan haar man vragen, wiens naam ze dan al een tijdje weigert uit te spreken. Door hem zou ze op een dag naar een bouwmarkt in Brugge zijn gestuurd met een vreemd boodschappenlijstje: vuilniszakken, tape, een handbijl en een reciprozaag, een elektrische handzaag. Later zou hij haar hebben opgedragen ‘het restant’ van Ichelles lichaam op te ruimen.

Hevig verliefd
De Graaf: “Natuurlijk hebben we de mogelijke betrokkenheid van Sandra’s echtgenoot uitvoerig onderzocht. Voor haar beschuldigingen hebben we geen enkel bewijs gevonden. Wel bleek ze inderdaad bij die bewuste bouwmarkt te zijn geweest en die bewuste spullen te hebben gekocht – plus een geurboompje dat we op beelden van de ANPR-camera’s duidelijk aan de spiegel zagen bungelen – maar uit niets bleek dat zij dat in opdracht van haar echtgenoot deed. Haar man is op de dag van Ichelles verdwijning ook helemaal niet in Oostburg geweest. Hij was de hele dag aan het werk bij zijn werkgever in België. Uit meerdere appjes bleek bovendien dat hij en Ichelle hevig verliefd op elkaar waren. Hij had geen enkel motief voor de moord. Ik vind dat trouwens nog altijd iets ongelooflijks. Dat je zoiets verschrikkelijks doet, iets waar je zoveel mensen zoveel verdriet mee doet, iets waarop een enorme gevangenisstraf staat, en het dan in de schoenen probeert te schuiven van iemand die er totaal geen schuld aan heeft…”

Na die handgeschreven verklaring, en nadat haar te kennen is gegeven dat die niet geloofwaardig wordt geacht, hult Sandra zich opnieuw in stilzwijgen. Ze geeft aan pas weer een verklaring te zullen afleggen wanneer het onderzoek is afgerond. Tot die tijd houdt ze haar mond. Pas op 14 april 2022, bijna anderhalf jaar na Ichelles verdwijning, bekent ze eindelijk dat zij, en alleen zij, verantwoordelijk is voor haar dood. Ze beweert dat het een ongeluk was. Een gesprek over de ontstane driehoeksverhouding met haar man en Ichelle zou op de ochtend van 15 december zijn uitgelopen op een duw- en trekpartij in de keuken van Sandra’s winkel. Daarbij zou Ichelle met haar hoofd op de punt van de radiator zijn gevallen. Toen zij daarna bewusteloos op de grond lag, hevig bloedde en moeilijk ademde, zou Sandra in een paniekreactie – ze zou naar eigen zeggen bang zijn geweest ‘alles kwijt te raken’ – haar keel hebben dichtgeknepen.

Een vonnis als een achtbaan
“Ik ben ervan overtuigd dat het anders is gegaan,” zegt De Graaf. “Als je in paniek bent, bel je 112, dan knijp je niet iemands keel dicht. Naar mijn overtuiging is Ichelle ook niet met haar hoofd op de radiator gevallen, maar is zij door Sandra met een zwaar voorwerp hard op het rechteroog geslagen, waardoor zij weerloos werd, en Sandra haar met een kleed kon vastbinden aan een stoel. Ergens in de uren daarna moet zij Ichelles keel hebben dichtgeknepen.”

Dat is ook het scenario dat hij op 8 en 9 november 2022 tijdens de inhoudelijke behandeling van de zaak in de rechtbank van Middelburg schetst, en waarvoor hij het nodige bewijs aandraagt. Toch gaat de rechtbank niet in dat scenario mee, zo blijkt wanneer het vonnis wordt voorgelezen. De rechtbank sluit namelijk niet uit dat Ichelle na een duw inderdaad met haar hoofd tegen de punt van de radiator is gevallen, zoals Sandra en haar advocaat beweren. Ook acht de rechtbank niet bewezen dat Sandra Ichelle heeft vastgebonden. Wanneer de rechter bij die bewuste passage in het vonnis is aangekomen, houdt officier De Graaf, onmerkbaar voor alle overige aanwezigen, al een tijdje zijn adem in. ‘Shit’, denkt hij, ‘waar gaat dit naartoe?’

Dan neemt het vonnis een verrassende wending. Op basis van een getuigenverklaring van een vrouw die die bewuste ochtend de spirituele winkel zou hebben bezocht – een verklaring die De Graaf heel bewust niet in de bewijslast heeft meegenomen omdat er in zijn ogen de nodige vraagtekens bij gezet kunnen worden – schetst de rechtbank weliswaar een ander scenario, maar trekt zij uiteindelijk wel dezelfde conclusie: moord. En ook de straf is conform de eis: 18 jaar cel.

“Ik weet nog goed dat, op het moment dat duidelijk werd dat de rechtbank moord tóch bewezen achtte, ik kort oogcontact had met Miranda, Ichelles moeder. Als ik terugdenk aan die blik dan voel ik gelijk weer diezelfde emotie. Nu nog. De opluchting. Ik heb dat vonnis echt als een soort achtbaan ervaren. In zekere zin past het ook wel bij de zaak. Zo’n bijzondere zaak, zoveel emoties, zo’n enorme diversiteit aan onderzoekshandelingen. Het was m’n eerste actieve TGO, en het was tot nu toe de zaak van m’n leven. En je weet het nooit, maar het zou heel goed kunnen dat ik daar aan het eind van mijn werkzame leven nog precies hetzelfde over denk. Als je het zou verfilmen, zouden mensen het waarschijnlijk ongeloofwaardig vinden.”

Sandra is tegen het vonnis in hoger beroep gegaan. Een datum daarvoor is nog onbekend.

Bron: https://magazines.openbaarministerie.nl/opportuun/2023/04/de-moord-op-ichelle-van-de-velde

Rapper Sean Combs (54), beter bekend als Diddy, heeft zondag alsnog toegegeven dat hij zijn ex-vriendin Cassie Ventura heeft mishandeld. Hij ontkende dat eerder met klem, maar vrijdag doken beveiligingsbeelden op waarin is te zien hoe hij in 2016 grof geweld tegen haar gebruikt in een hotel in Los Angeles. Het lokale Openbaar Ministerie noemt de beelden ‘extreem weerzinwekkend’ en volgens kenners krijgt Combs er last mee. Toch zou de rapper niet kunnen worden vervolgd.

‘Het spijt me echt’, schrijft Combs bij een video op Instagram. Hij noemt de periode waarin het geweld plaatsvond de ‘donkerste tijd’ uit zijn leven. ,,Ik was helemaal van de kaart, ik zat op rock bottom. Maar ik verzin geen smoesjes. Mijn gedrag in die video is niet goed te praten. Ik neem er volledige verantwoordelijkheid voor. Walgelijk. Ik vond het walgelijk toen ik het deed en nu nog steeds.’’

De rapper heeft naar eigen zeggen professionele hulp gezocht en ging in therapie en naar een afkickkliniek. Hij zou tijdens het incident zwaar onder invloed zijn geweest. ,,Ik heb God gevraagd om vergiffenis’’, zegt hij, maar die vraagt hij niet van zijn fans.

,,Je hebt je naam veranderd in Love’’, zei presentator Graham Norton afgelopen november, toen Combs te gast was in zijn BBC-talkshow. Op de bank was Diddy niet zozeer rapper, maar prediker van liefde. ,,We leven in een giftige wereld, het is liefde tegenover haat’’, sprak hij. ,,Ik kies liefde, dat is mijn nieuwe naam en liefde wint! Liefde wint!’’ schreeuwde hij.

Het staat in schril contrast met de beelden die vrijdag verschenen bij CNN. Te zien zou zijn hoe Combs zijn toenmalige vriendin Cassie Ventura achtervolgt in de gang van een hotel, op de grond gooit, trapt en over de vloer sleept. Later gooit hij ook een object in haar richting, naar verluidt een vaas. De rapper heeft het hotel omgerekend 45.000 euro betaald om de opnames mee naar huis te nemen, stelde Ventura eerder.

De zangeres, die ook onder contract stond bij Combs’ label, sleepte hem vorig jaar voor de rechter en beschuldigde hem van verkrachting en jarenlang geweld. De beelden passen bij een specifiek verhaal uit de aanklacht. De twee kwamen tot een schikking, waarvan de inhoud onbekend is. Combs heeft de aantijgingen altijd ontkend, volgens zijn advocaat wilde Ventura zijn reputatie schaden en alleen maar geld zien.

Ventura heeft nog niet op de beelden gereageerd, haar advocaat wel. Je maag draait ervan om, zegt hij. ,,Het bevestigt alleen maar het zorgwekkende en roofdierachtige gedrag van Combs’’, aldus Douglas H. Widgor. ,,Er zijn geen woorden voor de moed en kracht die mevrouw Ventura heeft getoond door dit aan het licht te brengen.’’ Hij doelt daarmee op de rechtszaak, niet op de beelden.

Het Openbaar Ministerie van Los Angeles noemt de video ‘moeilijk om naar te kijken’. Maar de aanklager kan er vooralsnog niets mee. ‘Als het getoonde gedrag plaatsvond in 2016, kunnen we helaas niet vervolgen’, leest een verklaring op Instagram. Het zou formeel gaan om mishandeling en die misdaad zou inmiddels zijn verjaard. Wat de schikking voor eventuele vervolging betekent, is niet duidelijk.

De video vormt in elk geval allerminst een verzachtende omstandigheid voor Combs, tegen wie nog meer aanklachten liggen en een onderzoek loopt vanwege vermeend misbruik en mensenhandel. Vanwege de mensenhandel, waarvan hij nog niet officieel wordt verdacht, vielen agenten vorig jaar nog de huizen van Combs binnen. De video staat daar los van, maar maakt de andere zaken alleen maar urgenter, aldus Los Angeles Times.

,,Als mensen hem nog het voordeel van de twijfel gaven, is dat nu voorbij’’, zegt advocaat Lou Shapiro uit Los Angeles in de krant. ,,Er is geen wettelijke of morele rechtvaardiging voor wat Combs heeft gedaan’’, voegt voormalig aanklager Neama Rahmani toe. ,,Hij heeft met geweld een weerloze vrouw aangevallen.’’ De video liegt volgens Rahmani niet en Combs wel, zo lijkt het. Hij had dit voorval met klem ontkend, dat maakt hem niet geloofwaardig meer. Nu ondersteunen de beelden mogelijk een patroon van gewelddadig gedrag. ,,De felle ontkenningen van Combs van eerder zullen hem parten spelen terwijl het onderzoek doorgaat’’, zegt advocaat Meghan Blanco.

Cassie Ventura en Sean Combs kregen naar verluidt een knipperlichtrelatie in 2007, toen zij 19 jaar was en hij 37. Die duurde tot 2018. De huidige man van Ventura, Alex Fine, richt zich in een bericht op Instagram aan ‘vrouwen en kinderen’ en mannen die zich misdragen. ‘Aan de mishandelaars: het is klaar met jullie’, schrijft hij. ‘Jullie zijn niet veilig meer, jullie zijn niet meer beschermd. De mannen om jullie heen zijn net zo zwak. Jullie zijn zo ongelukkig met jezelf dat de dood nog een gunst is.’

Bron: https://www.ad.nl/show/diddy-geeft-na-ontkenning-toch-toe-dat-hij-ex-vriendin-mishandelde-maar-kan-niet-worden-vervolgd~a061be2d/

Een 44-jarige Amerikaanse toeriste is om het leven gekomen tijdens vermoedelijke ’extreme seks’ tijdens een vakantie in het Spaanse Malaga. Haar echtgenoot, een 50-jarige Amerikaan, is opgepakt. Dat melden Spaanse media

Het seksdrama speelde zich af in een Airbnb-appartement aan Plaza Enrique Garcia Herrer in Malaga. Het lichaam van de vrouw werd ontdekt op 6 april, maar nu is duidelijk dat de Spaanse justitie het als een mogelijke moordzaak ziet. Eerder meldden lokale media nog dat sprake zou zijn geweest van een ongeval na ’extreme seksuele praktijken’. Het bewijsmateriaal wijst op ’risicovolle seksuele praktijken in een intieme context’, schrijven Spaanse media.

Maandag stond de 50-jarige verdachte voor een rechter in Malaga, die de voorlopige hechtenis van de verdachte beval zonder borgtocht.

Het drama kwam afgelopen zaterdag aan het licht toen de lokale politie werd gewaarschuwd voor een bewusteloze vrouw in het appartement in het historische centrum van de stad. Artsen die zich naar het pand haastten, konden alleen de dood van de toeriste vaststellen, waarna de Nationale Politie het onderzoek overnam om de oorzaak te achterhalen.

Bron: https://www.telegraaf.nl/nieuws/1800169147/toeriste-44-dood-na-extreme-seks-tijdens-vakantie-in-spanje

Een 56-jarige vrouw uit Elst is veroordeeld tot 18 jaar celstraf voor de moord op haar echtgenoot. De vrouw sloeg haar man (57) dood met een bijl en verstopte zijn lichaam in de kruipruimte van hun woning.

Het lichaam van de man werd uiteindelijk acht maanden later ontdekt na politieonderzoek in de woning. De man was al maanden als vermist opgegeven. De buren van het echtpaar hadden daarnaast te maken met een vliegenplaag en stankoverlast. De vrouw ging al die tijd door met haar leven en zei tegen buren en familieleden dat de man haar had verlaten.

De rechtbank komt tot de conclusie dat de vrouw haar man met een vooropgezet plan om het leven heeft gebracht. Ze kocht de bijl een week voor de moord en sloeg hem uiteindelijk in bed dood.

“De beslissing van verdachte om het lichaam van de man in de kruipruimte te verstoppen roept associaties op met een horrorfilm”, aldus de officier van justitie twee weken geleden.

De vrouw stelde dat ze haar echtgenoot doodde uit zelfverdediging. Ze wilde naar eigen zeggen van hem scheiden en zou meermaals door hem zijn verkracht.

De rechters geloven haar niet, mede omdat de vrouw haar verklaringen in de loop van de maanden op verschillende punten veranderde. Ook over de gedwongen seks verklaarde de vrouw steeds verschillend. “Er zit geen enkel bewijs van agressie van haar man in het dossier”, aldus de rechter.

De straf is hoger dan de eis van 14 jaar cel van het Openbaar Ministerie. De rechtbank neemt het de vrouw “zeer kwalijk” dat ze de nabestaanden voorloog. “Zij wist al die tijd al waar de man was, dat hij niet langer leefde en dat zij verantwoordelijk was voor zijn dood. Zij ontnam de nabestaanden de mogelijkheid op een waardig afscheid”, aldus de rechtbank.

De vrouw komt na het uitzitten van haar straf onder toezicht te staan.

Bron: https://nos.nl/artikel/2514270-vrouw-uit-elst-krijgt-18-jaar-cel-voor-bijlmoord-op-echtgenoot

De Fraudehelpdesk maakt zich zorgen over een snel toenemende vorm van oplichting, waarbij mensen op datingapps worden verleid om te investeren in cryptomunten. Uit onderzoek van de Amerikaanse universiteit van Austin komt naar voren dat slachtoffers 75 miljard dollar kwijt zijn geraakt aan de scam.

De oplichter doet zich voor als een succesvolle zakenman of een aantrekkelijke, rijke vrouw en gebruikt foto’s van modellen met een luxueuze levensstijl om te laten zien: als je in crypto investeert, kan jij dit ook. Terwijl de gesprekken rood kleuren van de hartjes-emoji’s en digitale kusjes, lijken de fraudeurs je te laten zien hoe je ook zo rijk kan worden. Al snel zijn de slachtoffers duizenden euro’s kwijt, sommigen zelfs honderdduizenden euro’s.

Deze praktijk is zes jaar geleden in China ontstaan en heeft zich eind 2019, gelijktijdig met het coronavirus, over de wereld verspreid. Er is inmiddels een naam voor: ‘pig butchering’. Letterlijk vertaald in het Nederlands: varkensslachting. Met dat woord wordt gedoeld op het ‘vetmesten’ van slachtoffers met een klein financieel succesje en liefdevolle berichten, terwijl ze daarna compleet worden kaalgeplukt.

“Het is een zorgwekkende, nieuwe vorm van beleggingsfraude,” zegt Tanya Wijngaarde, woordvoerder van de Fraudehelpdesk. “Het gaat om hoge bedragen, met een gemiddelde van 30.000 euro aan schade en uitschieters van boven de miljoen.”

De Fraudehelpdesk ontving twee jaar geleden vijftig meldingen van pig butchering, vorig jaar waren dat er 63. “Dat zijn wel alleen onze meldingen. Er zijn ook mensen die het niet melden,” zegt Wijngaarde.

Ze vindt het zorgwekkend dat mensen zonder dat ze elkaar in het echt hebben ontmoet, identiteitsbewijzen of andere persoonlijke gegevens delen. “Zo zijn ze vatbaar voor identiteitsfraude.”

De NOS sprak iemand die het heeft meegemaakt. Hij ontmoette twee jaar geleden een vrouw op datingapp Happn die vertelde dat ze Alice heette en uit Australië kwam. Ze zou studeren in Utrecht.

Ze voerden gesprekken over zijn honden en zijn belangstelling voor auto’s. Hij vertelde dat het net uit was met zijn ex en dat hun huis verkocht moest worden. Al snel wilde de vrouw het gesprek van de datingapp naar Telegram verplaatsen.

Daar vertelde dat ze een leuke dag had. “Ik heb net een flinke crypto-winst geboekt.” Niet lang daarna vroeg ze of hij ook wilde investeren in cryptomunten. “Dan hoef je het huis misschien niet meer te verkopen.”

Hij twijfelde, wat ze erg persoonlijk opvatte. “Ik heb toch ook interesse in jouw hobby’s,” zei ze. Toen stuurde ze hem een link naar een nagebouwde versie van GoByBit, alleen te vinden via die bewuste link. Hij klikte. “Ze loodste me erdoorheen en maakte samen met mij een account. Ik voerde mijn identiteitsbewijs in.”

Twee keer maakte hij winst, bijna 500 euro in totaal. Dat motiveerde hem. “Ik heb uiteindelijk 4000 euro aan de app betaald.” Via de app zag hij het bedrag dat hij geïnvesteerd had snel vermenigvuldigen: het zou 70.000 euro zijn geworden. “Ik moest 7200 euro belasting betalen om dat bedrag op mijn bankrekening te zetten. Ik heb geld geleend van vrienden om dat te doen.”

Toen verdween de website. Met Alice kreeg hij geen contact meer. “Ik voelde me heel dom. Ik wilde zo van de dijk afrijden. Uit schaamte. Ik had geld uitgegeven dat ik zelf nodig had. Hoe moest ik dat aan mijn ouders vertellen? Dat heb ik uiteindelijk ook nooit gedaan.”

Hij deed aangifte bij de politie, maar meldde het niet bij de Fraudehelpdesk. “Je krijgt geen gerechtigheid,” zei hij. “De politie kan er niks mee, terwijl zij nu op mijn geld zit.” De man wil niet met zijn naam genoemd worden.

Achter de fraude zitten veelal grote criminele organisaties. De oplichters zijn vaak slachtoffer van mensenhandel, gelokt via nepvacatures in het buitenland op sociale media, schrijft het Amerikaanse weekblad Time Magazine.

Ze worden na aankomst verhandeld en gevangen gehouden door criminelen, die de centra runnen van waaruit het bedrog plaatsvindt. Interpol zegt dat de oplichtingsmethode zo succesvol is dat die zich vanuit China heeft verspreid naar landen met een zwakke rechtsstaat, zoals Myanmar, Cambodja en Laos.

Volgens omroep Deutsche Welle, die onderzoek deed naar deze organisaties, krijgen de oplichters een training en een gedetailleerd script om te gebruiken. Ook vallen ze vaak terug op kunstmatige intelligentie om hun berichten in vloeiend Engels te kunnen schrijven, meldt Sophos, een bedrijf dat zich bezighoudt met internetveiligheid.

Omdat de oplichters over de hele wereld wonen en soms ook in oorlogsgebieden werkzaam zijn, is het lastig om ze gericht te vervolgen. Wel zijn vorige week in Myanmar zo’n 1200 mensen die zich gedwongen met oplichting bezighielden gered door de Chinese en Thaise politie, schrijft Deutsche Welle.

Bron: https://nos.nl/artikel/2511687-zorgen-over-nieuwe-datingfraude-pig-butchering-ik-voelde-me-zo-dom

Het Openbaar Ministerie doet onderzoek naar de dochter van Yvon K., nu zij de miljoenenerfenis van haar vorig jaar overleden moeder heeft aanvaard. Volgens justitie is sprake van een ‘criminele erfenis’, omdat K. in 2020 haar rijke vriend Chris Grinwis zou hebben vergiftigd – juist met het oog op diens nalatenschap.

Het OM eiste vorig jaar negentien jaar cel tegen Yvon K. voor moord. Maar twee dagen voordat de rechtbank in Breda het vonnis zou vellen, maakte de Tilburgse op 25 september 2023 een einde aan haar leven. De rechtbank besloot daarop het OM niet-ontvankelijk te verklaren. Daarmee kwam de rechtszaak tot een abrupt en definitief einde. En bleef de vraag onbeantwoord of Yvon K. de oud-supermarkteigenaar uit Halsteren had vermoord.

Kort voor zijn dood, in december 2020, had Grinwis zijn nieuwe liefde als enig erfgenaam benoemd voor onder meer de vele miljoenen op zijn bankrekening. Na de zelfdoding van de Tilburgse zou het kapitaal toevallen aan haar jongste dochter, die zij had aangewezen als haar enige erfgenaam. Maar daar steekt het OM nu dus een stokje voor.

Hoewel de rechtbank zich dus niet over de schuldvraag heeft kunnen uitspreken, blijft het OM ervan overtuigd dat de Yvon K. haar vriend Grinwis heeft vermoord en dat de erfenis dus van een misdrijf afkomstig is. Omdat de dochter die ‘criminele erfenis’ heeft aanvaard, zegt het OM het witwasonderzoek te hebben opgestart. ,,Want wij moeten ervoor zorgen dat crimineel geld niet door vererving wordt witgewassen”, legt OM-woordvoerster Valentine Hoen de beweegredenen uit.

Strafrechtadvocaat Esther Vroegh, die eerder Yvon K. verdedigde en nu haar dochter bijstaat in de strijd om de erfenis van haar moeder, is ontstemd over de gang van zaken. Ze noemt het OM ‘een slechte verliezer’. Volgens haar gebruikt justitie het nieuwe witwasonderzoek ‘louter en alleen om de dochter onder druk te zetten en af te zien van de nalatenschap’: ,,Het is oneigenlijk gebruik van de machtsmiddelen die justitie heeft. Of pressie.”

De raadsvrouw benadrukt dat de dochter van K. nimmer is aangemerkt als (mede)verdachte van de moord op Grinwis.

Bij justitie is het al jaren beleid om criminele erfenissen af te pakken. Dat gebeurde onder meer bij talrijke geliquideerde criminelen, waar nabestaanden te horen kregen dat het aanvaarden van de nalatenschap tot strafrechtelijke (witwas)vervolging zou leiden.

Dat kreeg ook de weduwe van de in 2015 in Hooge Zwaluwe vermoorde No Surrender-voorman Brian Dalfour te horen. Ze mocht geen aanspraak maken op de villa die haar man eerder in Suriname had laten bouwen, volgens het OM met crimineel geld. Justitie maakte uiteindelijk procesafspraken met de weduwe. De rechtbank in Amsterdam verklaarde de woning verbeurd en veroordeelde de vrouw tot 140 uur taakstraf.

Ook na de miljoenenfraude bij woningcorporatie Laurentius in Breda kwam het OM in actie om de erfenis af te pakken van een van de verdachten. Deze man overleed in 2015, nog voor zijn rechtszaak kon beginnen. De erfgenamen, de echtgenote en haar vier kinderen, werden bestempeld als witwasverdachten. Na vier jaren van onderhandelen volgde uiteindelijk geen rechtszaak, maar sloten OM en familie een civiele vaststellingsovereenkomst. Daarbij maakten de nabestaanden het criminele deel van de nalatenschap over aan de staat.

De vraag is of dit ook het scenario wordt in de juridische strijd om de erfenis van Yvon K. Die nalatenschap bestaat uit twee delen: de miljoenen van oud -supermarktondernemer Chris Grinwis, waarop het OM tijdens het moordonderzoek al beslag legde. Plus de eigen bezittingen van K.

Uit onderzoek van deze site blijkt dat het daarbij gaat om een koopwoning aan de Nieuwe Bosscheweg in Tilburg, een bedrag van 227.000 euro dat in een kluis lag, plus bankrekeningen waar in totaal ruim 200.000 euro op staat. Voor zover bekend ligt alleen op het geld in de kluis (nog) beslag.

Advocaat Vroegh zegt dat de dochter van Yvon K. aanvankelijk bereid was om ‘een nette regeling’ te treffen met de nabestaanden van Chris Grinwis. Die hebben net als het OM van meet af aan gedacht dat hij door K. om het leven is gebracht met de stof pentobarbital. De Tilburgse vrouw, die in het leven van Grinwis kwam als verpleegster voor zijn dementerende echtgenote, was als vrijwilligster bij de Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde bekend met dit suïcidemiddel.

Vroegh: ,,Ook mijn cliënte zat met de gang van zaken rond de erfenis in haar maag en wilde de kwestie elegant oplossen. Maar door de harde opstelling van het OM is die deur dichtgegooid. Dat het OM wil praten over de erfenis van Grinwis, snap ik nog wel. Ook al staat er in diens testament dat zijn erfenis naar de dochter gaat als Yvon die zelf niet in ontvangst kan nemen. Maar over het andere deel van de nalatenschap kan helemaal geen discussie bestaan. De rechtbank in Breda heeft bijvoorbeeld nadrukkelijk in haar vonnis gezegd dat het geld uit de kluis naar de rechthebbende moet gaan – in dit geval de dochter.”

Vroegh vindt dat het OM het verkeerde pad bewandelt in de erfeniskwestie: ,,Als er al discussie zou zijn, dan is de koninklijke weg de civiele. Door de nabestaanden en niet via het OM dat elke mogelijkheid tot onderhandelen nu stillegt.” De nabestaanden van Grinwis laten via hun advocaat weten vooralsnog niet te reageren op de ontwikkelingen.

Los van de witwaszaak loopt ook het onderzoek naar de zelfdoding van K. nog steeds. Daarbij zou het behalve over de precieze doodsoorzaak met name gaan over de vraag of de vrouw bij haar suïcide verboden hulp heeft gekregen van anderen. Volgens meerdere bronnen zou K. kort voor haar dood op zoek zijn geweest naar mensen die een zelfdodingsmiddel konden leveren, zoals Middel X.

Ook is inmiddels gebleken dat Yvon K. behalve een afscheidsbrief aan haar dochter een tweede heeft achtergelaten in haar woning. Tot woede van advocaat Vroegh wil justitie die tweede brief niet delen met de dochter, ook niet na herhaalde, dringende verzoeken. ,,Dat grijpt mijn cliënte emotioneel erg aan. Het OM heeft de brief in beslag genomen en wij krijgen niets te horen over de inhoud daarvan. Terwijl het nota bene het laatste levensteken van haar moeder is geweest.”

Het OM in Breda bevestigt het bestaan van de tweede afscheidsbrief en dat de dochter die ‘niet kan inzien zolang het onderzoek loopt’: ,,De inhoud is onderdeel van het onderzoek omdat mevrouw K. hierin informatie heeft gegeven die onderzocht moet worden. Dat het gaat om zelfmoord is al gebleken, maar de wijze waarop moet nog nader onderzocht worden. Voor dit onderzoek zijn inmiddels meerdere mensen gehoord.”

Vroegh zegt dat haar cliënte intussen met zoveel pijnlijke vragen zit dat ze recent een klaagschrift heeft gestuurd naar de rechtbank Zeeland-West-Brabant. ,,Om iets te forceren. We willen dat de officier de afscheidsbrief aan cliënte afgeeft. Ook moet ze bij het geld kunnen op de bank en uit de kluis, om rekeningen te betalen. En we willen dat het OM de laptop en telefoon van Yvon teruggeeft. Toen ze onlangs voor het eerst in de vergrendelde woning van moeder binnen mocht, bleek dat die zijn verdwenen.”

Bron: https://www.ad.nl/binnenland/om-houdt-miljoenenerfenis-dochter-gifmoord-verdachte-yvon-k-voorlopig-tegen~a268f396/

In Winsum is gisteravond een jonge vrouw van 17 doodgestoken. Het slachtoffer werd rond 20.45 uur gevonden op straat in het Groningse dorp. Hulpverlening mocht niet meer baten.

Vlak na de steekpartij hield de politie een verdachte aan. Het gaat om een 19-jarige man uit dezelfde gemeente. De politie zegt dat hij op dit moment nog vastzit voor verhoor.

De twee kenden elkaar, zegt de politie. RTV Noord sprak met een groep jongeren die naar eigen zeggen bekenden zijn van het slachtoffer. Volgens hen gaat het om een kwestie in de relationele sfeer.

Op dit moment doet de politie onderzoek naar de toedracht van de steekpartij. Gisteravond werd daarom een deel van de wijk afgezet. Vandaag doet de politie buurtonderzoek, zegt de woordvoerder. “We gaan langs om te vragen of iemand iets gezien of gehoord heeft.”

Bron: https://nos.nl/artikel/2509900-tiener-doodgestoken-in-winsum-19-jarige-man-aangehouden

De weduwe van de in 2021 vermoorde Haïtiaanse president Jovenel Moïse is door een onderzoeksrechter beschuldigd van betrokkenheid bij de moord. In totaal heeft de rechter 51 mensen aangeklaagd voor hun veronderstelde rol bij de moord, onder wie een oud-premier, de voormalige chef van de nationale politie en het hoofd van de presidentiële lijfwacht.

Volgens het 122 pagina’s tellende document van de rechter spande Martine Moïse samen met de voormalig premier Claude Joseph om haar man te vermoorden. De presidentsvrouw zou dit hebben gedaan om samen met anderen de macht te grijpen.

President Moïse werd in de nacht van 7 juli 2021 door twintig gewapende mannen doodgeschoten in zijn slaapkamer in hoofdstad Port-au-Prince. Zijn vrouw raakte daarbij gewond. Martine Moïse heeft verklaard dat ze zich tijdens de aanval onder het bed had verstopt, maar uit onderzoek blijkt dat de ruimte onder het bed daar niet hoog genoeg voor was. Ze heeft nog niet gereageerd op de beschuldigingen.

Kort na de moord werd premier Ariel Henry aangesteld als opvolger van Moïse. Volgens oud-premier Joseph is Henry juist degene die het meeste belang had bij de moord. In de Miami Herald noemt Joseph het “een klassieke staatsgreep”.

Premier Henry heeft beloofd om verkiezingen te houden, maar heeft deze voor onbepaalde tijd uitgesteld. Naar eigen zeggen vanwege de grote onveiligheid in het land.

Na de moord op Moïse hebben criminele bendes de controle over een groot deel van Port-au-Prince overgenomen. Dit gaat gepaard met grof geweld. Sinds zij aan de macht zijn, zijn er veel mensen vermoord of ontvoerd.

Kenia heeft aangeboden om met een troepenmacht de politie in Haïti bij te staan. De Verenigde Naties hebben daar toestemming voor gegeven, maar de Keniaanse rechtbank houdt dit vooralsnog tegen.

In een afzonderlijke zaak staan in Miami momenteel elf verdachten terecht voor de moord op Jovenel Moïse. Zes van hen hebben schuldig gepleit aan een plan om Moïse te kidnappen, dat op het laatste moment werd aangepast naar een moordaanslag.

Bron: https://nos.nl/artikel/2509629-weduwe-en-oud-premier-beschuldigd-van-moord-op-oud-president-haiti